Αρχείον Ιωάννου Καποδίστρια, τ. ΣΤ΄

9. Επιστολή προς τον μυλόρδο Κλάνκαρτυ Παρίσι 2/14 Αυγούστου 1815

Ο Καπ. γνωστοποιεί στον Άγγλο αντιπρόσωπο στο συνέδριο της Βιέννης τις προθέσεις της Ρωσίας ν’ αντισταθεί σ’ οποιαδήποτε μεθόδευση που θα απόβαινε σε βάρος των πόθων του Επτανησιακού λαού για ένα καλύτερο και σταθερό μέλλον.

10. Επιστολή προς τον πρεσβευτή της Ρωσίας στη Βιέννη Στάχελμπεργκ Παρίσι 4/16 Αυγούστου 1815

Ο Καπ. ενημερώνει τον Στάκελμπεργκ σχετικά με τις «αρχές μετριοπάθειας και δικαιοσύνης που χαρακτήριζαν την πολιτική διαγωγή του Αυτοκράτορα της Ρωσίας». Στη συνέχεια ο Καπ. αναφερόταν συνοπτικά σε κρίσιμα σημεία του υπομνήματος του για το γαλλικό ζήτημα (Αριθ. 8).

11. Επιστολή προς Στάχελμπεργκ Παρίσι 26 Αυγούστου / 7 Σεπτεμβρίου 1815

Αναφέρεται στις διαφωνίες μεταξύ των τεσσάρων συμμάχων αυλών σχετικά με τον τρόπο αντιμετώπισης του Γαλλικού ζητήματος και διαψεύδει τη φήμη ότι η επιδεικνυόμενη από τη Ρωσία μετριοπάθεια οφειλόταν σε δήθεν μυστικές συνεννοήσεις του Τσάρου με το Γάλλο βασιληά.

12. Επιστολή προς το Δούκα του Ουέλλιγχτων Παρίσι 8 Σεπτεμβρίου 1815

Στην επιστολή του αυτή προς τον νικητή του Βατερλώ ο Καπ. επανέρχεται στις θέσεις του για μια δίκαιη και οριστική λύση του Επτανησιακού ζητήματος, με την υπαγωγή των νησιών υπό αγγλική προστασία, και ζητάει από τον Ουέλλιγκτων να βοηθήσει σ’ αυτή τη λύση.

13. Προσωπική επιστολή προς τον Κάστελρυ Παρίσι 23 Σεπτεμβρίου 1815

Διαβιβάζοντας στον Άγγλο υπουργό των Εξωτερικών το προσχέδιο της συνθήκης για τα Επτάνησα, ο Καπ. εξέφραζε την επιθυμία του — εν όψη της βρετανικής προστασίας — όπως η Προστάτιδα Δύναμη τηρήσει κατά τη διοίκηση των νησιών «σταθερή και αμετάβλητη πορεία έναντι της βελτίωσης των παραδοσιακών θεσμών».

14. Υπηρεσιακό σημείωμα προς τον Κάστελρυ Παρίσι 23 Σεπτεμβρίου 1815

Από το περιεχόμενο προκύπτει η κοινή πορεία Μεγάλης Βρετανίας και Ρωσίας για μια οριστική επίλυση του Επτανησιακού ζητήματος σύμφωνα με τη «γραμμή» Καποδίστρια.

15. Σημείωμα προς τον Τσάρο Αλέξανδρο Παρίσι 20 Σεπτεμβρίου / 2 Οκτωβρίου 1815

Ενημερωτικό σημείωμα σχετικό με τα προβλήματα των στρατευμάτων κατοχής στη γαλλική πρωτεύουσα.

16. Αναφορά προς τον πρίγκηπα Τσαρτορίσκυ Παρίσι 3/15 Οκτωβρίου 1815

Ο Καπ. αρμόδιος κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων της Βιέννης και για το Πολωνικό ζήτημα, ενημερώνει τον συνεργάτη του Τσαρτορίσκυ για τις οικονομικές διενέξεις ανάμεσα στην προσωρινή κυβέρνηση του βασιλείου της Πολωνίας με την ηττηθείσα Γαλλία και την ενδιαφερόμενη άμεσα Ρωσία.

17. Σύντομο υπόμνημα προς τον κόμη. Νέσελροντ Παρίσι 5/17 Οκτωβρίου 1815

Το υπόμνημα αυτό προς τον Νέσελροντ, συνταγμένο με τη συνεργασία του Ραζουμόφσκυ, αναφέρεται στα κρίσιμα εκκρεμή ζητήματα που σχετίζονται με την παρουσία των στρατευμάτων των νικητριών δυνάμεων στο Παρίσι και στην παλινόρθωση των Βουρβόνων.

18. Υπόμνημα για τις υποθέσεις της Ισπανίας Παρίσι 5/17 Οκτωβρίου 1815

Αναφέρεται στην εσωτερική πολιτική κατάσταση της Ισπανίας. Ο Καπ. προτείνοντας λύσεις για την ομαλή διακυβέρνηση της χώρας, δεν παραλείπει να καυτηριάσει τους υπεύθυνους της αποσύνθεσης.

19. Υπόμνημα προς τον Τσάρο Παρίσι 5/17 Οκτωβρίου 1815

Αναφέρεται στις σχέσεις των νικητριών δυνάμεων με την ηττηθείσα Γαλλία. Από το περιεχόμενο προκύπτει καθαρά η γαλλόφιλη στάση του Καπ. Στο τέλος του υπομνήματος ενημερώνει τον Αλέξανδρο για πρόταση του Κάστελρυ να συνεργαστεί μαζί του στην επεξεργασία του επτανησιακού Συντάγματος.

20. Υπόμνημα προς τον κόμη Νέσσελροντ Παρίσι 5/17 Οκτωβρίου 1815

Αναφέρεται στο «καθεστώς» των σχέσεων Διευθυντηρίου των Δυνάμεων με την ηττηθείσα Γαλλία. Το κύριο θέμα, που απασχολούσε τους συμμάχους, ήταν το ύψος των οικονομικών «επανορθώσεων» σε βάρος της Γαλλίας, που η ρωσσική πλευρά αντιμετώπιζε με ιδιαίτερη μετριοπάθεια.

21. Σύντομο υπόμνημα προς τους πληρεξουσίους της Αυστρίας, της Μεγάλης Βρετανίας και της Πρωσσίας Παρίσι 9/21 Οκτωβρίου 1815

Θέμα του η προετοιμαζόμενη από το Διευθυντήριο των Δυνάμεων συνθήκη, εν όψη του τερματισμού των εργασιών του Συνεδρίου των Παρισίων. Επισημαίνεται η κατά πολύ βελτίωση της θέσης της Γαλλίας από την εποχή της συνθήκης του Σωμόν και ως εκ τούτου θα έπρεπε ν’ αντιμετωπισθεί ηπιότερα ώστε να ξαναβρεί τον «εαυτό» της.

22. Επιστολή προς τον διοικητή των στρατευμάτων κατοχής στη Γαλλία Παρίσι 13/25 Οκτωβρίου 1815

Ο Καπ. γνωστοποιούσε στο στρατηγό Βορονζώφ τα πρακτικά της συνδιάσκεψης των τεσσάρων με τα οποία είχε διευθετηθεί το θέμα της παραμονής μιας συμμαχικής στρατιάς στη Γαλλία. Διοικητής της Στρατιάς αυτής ονομάστηκε ο Ουέλλιγκτων, ο οποίος πρότεινε όπως η στρατιωτική φρουρά των Παρισίων συγκροτηθεί από ίσα στρατιωτικά τμήματα.

23. «Συμπλήρωμα» πρωτοκόλλου προς τους πληρεξουσίους Αυστρίας, Μεγάλης Βρετανίας και Πρωσίας Παρίσι 15/27 Οκτωβρίου 1815

Με το πρωτόκολλο αυτό ο Καπ. εξουσιοδοτημένος από το Διευθυντήριο των Δυνάμεων, παρουσιάζει τις απόψεις του εν όψη της τελικής διατύπωσης της δεύτερης συνθήκης ειρήνης των Παρισίων. Αναφέρεται στο εδαφικό ζήτημα του Βελγίου και των Κάτω Χωρών, στο αμυντικό σύστημα της Γερμανικής Συνομοσπονδίας και σε άλλα, προσδιορίζοντας παράλληλα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της καθεμιάς από τις νικήτριες Δυνάμεις για την εδραίωση του ευρωπαϊκού «πολιτικού συστήματος» που είχε εγκαθιδρυθεί στη Βιέννη.

24. Ενημερωτικό σημείωμα προς τον Μέττερνιχ 16/28 Οκτωβρίου 1815

Αναφέρεται στο θέμα της «τακτοποίησης» του πρίγκιπα Ευγένιου. Η Ρωσία φαίνεται πρόθυμη να συνεργαστεί με την Αυστρία στη διευθέτηση του θέματος, που ήταν συναρτημένο με εδαφικές παραχωρήσεις στη Βαυαρία και την Ιταλία.

25. Επιστολή προς τον Νέσσελροντ Παρίσι 16/28 Οκτωβρίου 1815

Με την επιστολή αυτή διαβιβάζονται όλα τα σχετιζόμενα με τη σύναψη της τελικής συνθήκης ειρήνης ντοκουμέντα.

26. Προσωπική επιστολή προς Νέσσελροντ Παρίσι 16/28 Οκτωβρίου 1815

Ο Καπ. ενημερώνει τον Νέσσελροντ στα περισσότερα φλέγοντα θέματα εν όψη της τελικής συνθήκης. Ως προς το γάλλικό ζήτημα διατυπώνει την άποψη ότι το μέλλον της Γαλλίας εξαρτιόταν άμεσα από την καλή θέληση του Ουέλλιγκτων απέναντι στο βασιληά και τη δυναστεία.

27. Εγκύκλιος προς τον Στάκελμπεργκ στη Βιέννη και τη ρωσσική διπλωματική αποστολή στην Ιταλία Παρίσι 20 Οκτωβρίου / 1 Νοεμβρίου 1815

Ενημερωτικό κείμενο για την εξέλιξη των διαπραγματεύσεων στο Παρίσι. Οι συμφωνίες, που επρόκειτο να υπογραφούν, στηρίζονταν στις αρχές του Αυτοκράτορα για «υποταγή των επί μέρους συμφερόντων στο γενικό και ευρωπαϊκό συμφέρον».

28. Σύντομο υπόμνημα προς τον Μέττερνιχ Παρίσι 31 Οκτωβρίου / 12 Νοεμβρίου 1815

Στο κείμενο αυτό ο Καπ. υπογραμμίζει τα κύρια σημεία της συμφωνίας Αυστρίας, Πρωσίας και Ρωσίας, για την επίλυση των προβλημάτων που σχετίζονται με τον πρίγκηπα Ευγένιο Μποαρνέ.

29. Υπόμνημα προς τους πληρεξουσίους της Αυστρίας, Μεγάλης Βρετανίας και Πρωσίας Παρίσι 6/18 Νοεμβρίου 1815

Ο Καπ. παρέχει διευκρινήσεις γύρω από τα άρθρα που αφορούσαν την τελική συνθήκη ειρήνης των Παρισίων. Προτείνονταν τροποποιήσεις σε θέματα αναφερόμενα στη τελική διατύπωση ωρισμένων άρθρων που είχαν σχέση με τη Γαλλία και την Πολωνία.

30. Σύντομο υπόμνημα προς τον πρωθυπουργό της Γαλλίας Ρισελιέ Παρίσι 7/19 Νοεμβρίου 1815

Ενημέρωση του Γάλλου πρωθυπουργού για την υπογραφή της Ιεράς Συμμαχίας, που, κατά τη γνώμη του Αυτοκράτορα, αποσκοπούσε αποκλειστικά

κά στην εξυπηρέτηση της διεθνούς ειρήνης και στην αδελφοσύνη μεταξύ των λαών.

31. Προσωπική επιστολή προς τον Κάστελρυ Παρίσι 22 Νοεμβρίου 1815

Ο Καπ. αναφέρεται στις ερωτήσεις που του είχαν υποβληθεί από τη βρετανική κυβέρνηση σχετικά με τη δικαστική διοίκηση (εξουσία) και τη δημόσια εκπαίδευση στην Επτάνησο.

32. Επιστολή προς την Επτανησιακή Γερουσία Παρίσι 22 Νοεμβρίου 1815

Με την επιστολή αυτή ο Καπ. συνώδευε το κείμενο της Συνθήκης των Παρισίων. Από το περιεχόμενο της προκύπτουν τα πατριωτικά αισθήματα του Καπ. και η αγάπη του προς τους συμπατριώτες του.

33. Υπόμνημα με παρατηρήσεις πάνω στην εσωτερική κατάσταση των Ιονίων Νήσων Παρίσι 10/22/9/1815

Το βαρυσήμαντος αυτό υπόμνημα ο Καπ. το απέστειλε προς τον υπουργό της Αγγλίας Κάστελρυ προς ενημέρωση του και δι’ αυτού προς ενημέρωση του Αρμοστή που θα ανελάμβανε τη διοίκηση των νησιών. Σκιαγραφώντας με μελανά χρώματα την περίοδο της βενετικής κατοχής, ο Καπ. προχωρεί σε διαπιστώσεις και υποδείξεις σχετικά με τα μέτρα που έπρεπε να ληφθούν για την οργάνωση της διοίκησης και της εκπαίδευσης του λαού της Επτανήσου.

34. Επιστολή προς τον Λ. Στάϊν Βιέννη 15/28 Δεκεμβρίου 1815

Ενημερώνει τον Στάϊν, πρεσβευτή της Ρωσίας στο Λονδίνο και φίλο του, για τις τελευταίες ενέργειες του υπέρ των Ελλήνων και της Επτανήσου, πριν επιστρέψει στην Πετρούπολη. Πανηγυρίζοντας για τη διευθέτηση του Επτανησιακού ζητήματος, εύχεται με διπλωματικότητα να διασωθούν κάποτε και οι Έλληνες αποκτώντας μια δική τους πατρίδα.

1816

35. Επιστολή προς τον Γεν. Πρόξενο της Ρωσίας στο Ιάσιο Πετρούπολη 1/13 Απριλίου 1816

Στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του για τις υποθέσεις της Βεσσαραβίας ο Καπ. ενημερώνει τον Γεν. Πρόξενο στο Ιάσιο για τις τουρκικές απειλές που αφορούσαν τους πρίγκιπες της Μολδαβίας και της Βλαχίας.

36. Οδηγίες στον Επιτετραμμένο της Ρωσίας στην Κωνσταντινούπολη Πετρούπολη 20 Μαΐου / 1Ιουνίου 1816

Ο Καπ. ως αρμόδιος υπουργός ενημερώνει το νέο Ρώσο πρεσβευτή στην Τουρκική κυβέρνηση Στρόγγανωφ για την αποστολή του πλησίον της Υψηλής Πύλης. Βασικός στόχος της ρωσικής πολιτικής ήταν η ηρεμία και η ειρήνη και δεν έπρεπε τα αγαθά αυτά να κινδυνεύσουν από «ένα άδικο πόλεμο στην Ανατολή που θα ενεργοποιούσε ξανά το δίκαιο του ισχυροτέρου».

37. Υπόμνημα προς τον πρεσβευτή Στάκελμπεργκ στη Βιέννη Πετρούπολη 24Ιουνίου / 6Ιουλίου 1816

Στο υπόμνημα αυτό ο Καπ. έκανε προτάσεις για την άρση των διαφωνιών γύρω από τα εκκρεμή εδαφικά και οικονομικά ζητήματα του πρίγκηπα Ευγένιου, την αναγκαιότητα της προσχώρησης της Ισπανίας στην τελική πράξη του Συνεδρίου της Βιέννης και στη λήψη μέτρων, εφόσον η γαλλική κυβέρνηση ανέστελλε τις πληρωμές.

38. Υπηρεσιακό έγγραφο προς τον πρεσβευτή της Ρωσίας στο Παρίσι Πότσο ντι Μπόργκο Πετρούπολη 9/21Ιουλίου 1816

Γνωστοποιεί τις προθέσεις του Αυτοκράτορα απέναντι στους περιορισμούς που είχαν αποφασιστεί για τα συμμαχικά στρατεύματα κατοχής στη Γαλλία, τα οποία θα περιορίζονταν στο ένα τρίτο. Παράλληλα υπογράμμιζε τους κανόνες που είχαν καθορίσει οι σύμμαχες Δυνάμεις για την είσπραξη των εισφορών που προορίζονταν για τα κράτη που είχαν προσχωρήσει στο τελευταίο σύμφωνο των Παρισίων.

39. Υπηρεσιακό έγγραφο προς τον Πότσο ντι Μπόργκο Πετρούπολη 9/21 Ιουλίου 1816

Με το νέο αυτό έγγραφο ο Καπ. υπογράμμιζε στο Ρώσο πρεσβευτή την αμετακίνητη θέση της Ρωσίας να δει τη Γαλλία, όπως και τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη, να τίθενται «υπό το σκήπτρο των παλιών τους ηγεμόνων κι έτσι να ξανακερδίζουν τη θέση που τους αρμόζει, γεγονός που θα αποκαταστήσει την ευρωπαϊκή ισορροπία και θα αποβή η μοναδική εγγυήτρια των δικαιωμάτων όλων των εθνών».

40. Προσωπική επιστολή προς τον Πότσο ντι Μπόργκο Πετρούπολη 9/21Ιουλίου 1816

Εκτός από τα επίσημα έγγραφα ο Καπ. στέλνει και προσωπική επιστολή στο Ρώσο πρεσβευτή στο Παρίσι, η οποία καλύπτει κυρίως θέματα τακτικής και δεοντολογίας σχετικά με τις διαπραγματεύσεις γύρω από τις γαλλικές υποθέσεις.

41. Σύντομη έκθεση προς τον Στάκελμπεργκ Πετρούπολη 28Ιουλίου / 8 Αυγούστου 1816

Η έκθεση αυτή είχε για θέμα τις οικονομικές εκκρεμότητες μεταξύ Αυστρίας και Ρωσίας από την εποχή των «απελευθερωτικών πολέμων» του 1813 και 1814.Η Ρωσία επιδίωκε αναστολή της πληρωμής των οφειλών της και νέο διακανονισμό με ξεχωριστή σύμβαση.

42. Συνοπτική έκθεση προς τον πρεσβευτή της Πορτογαλίας στην Πετρούπολη Πετρούπολη 10/22 Αυγούστου 1816

Επιβεβαιώνει ο Καπ. την εμμονή του Αυτοκράτορα στην πιστή εκτέλεση των συνθηκών του Παρισιού, που πρόβλεπαν, μεταξύ άλλων, την οριστική κατάργηση του εμπορίου των νέγρων, απόφαση που όφειλαν να σεβαστούν όλα τα πολιτισμένα έθνη.

43. Συνοπτικό υπόμνημα προς τον πρεσβευτή της Ρωσίας στο Λονδίνο Πετρούπολη 11/23 Αυγούστου 1816

Ο Καπ. διαβίβαζε προς τον Λίεβεν τη διαμαρτυρία του προς τη βρετανική κυβέρνηση για την παύση μελών της Επτανησιακής Γερουσίας από τον Αρμοστή Μαίτλανδ. Υπογράμμιζε ότι ο Μαίτλανδ δεν διέθετε τέτοια δικαιώματα, δεδομένου ότι, βάσει της συνθήκης της 5ης Νοεμβρίου 1815, οι Βρετανοί δε μπορούσαν να ασκήσουν κυβερνητικά καθήκοντα.

44. Επιστολή προς τον πρεσβευτή της Ρωσίας στο Λονδίνο Μόσχα 15/27 Αυγούστου 1816

Ο Καπ. ζητούσε να ενημερωθεί γύρω από την αποστολή του Βρετανού λόρδου Έξμουθ στα παράλια της Αφρικής, στα πλαίσια της βρετανικής «εκπολιτιστικής» πολιτικής. Παράλληλα ζητούσε εξηγήσεις για τη μη κοινοποίηση των βρετανικών σχεδίων στη Ρωσία κι αν η ίδια τακτική είχε ακολουθηθεί απέναντι σ’ όλες τις Δυνάμεις.

45. Επιστολή προς τον πρεσβευτή της Ρωσίας στο Λονδίνο Μόσχα 31 Αυγούστου / 12 Σεπτεμβρίου 1816

Η συνθήκη της 5ης Νοεμβρίου 1815 για τα Επτάνησα δεν είχε αναφερθεί σκόπιμα στο πρόβλημα της Πάργας, αφήνοντας το εκκρεμές παρά τις προσπάθειες του Καπ. να ενσωματώσει την περιοχή στο καινούριο επτανησιακό κράτος. Με την επιστολή του ο Καπ. προειδοποιούσε τον Λίεβεν να μην αποδεχτεί την παραχώρηση της Πάργας στην Τουρκία.

46. Υπηρεσιακό σημείωμα προς τον Νέσσελροντ Βαρσοβία 29 Σεπτεμβρίου / 11Οκτωβρίου 1816

Το σημείωμα αναφέρεται στον ενδεδειγμένο τρόπο αντιμετώπισης από της πλευράς της Ρωσίας του απεσταλμένου των Ισπανικών αποικιών στην Αμερική Χοσέ ντε Τολέντο.

47. Οδηγίες προς τον διπλωμάτη Π. Ούμπρι Βαρσοβία 29 Σεπτεμβρίου / 11 Οκτωβρίου 1816

Και το σημείωμα αυτό του Καπ. αναφερόταν στην αποστολή του εκπροσώπου των ισπανικών αποικιών της Αμερικής στη Ρωσία. Ο Ούμπρι ενημερώνεται για την πρόθεση του Αυτοκράτορα να μην αναγνωριστεί ο ντον Χοσέ ντε Τολέντο ως δημόσιος απεσταλμένος και να μη του επιτραπεί μακρόχρονη παραμονή στη Ρωσία. Ο Καπ. ζητάει παράλληλα να συγκεντρωθούν ακριβείς πληροφορίες για τις αποικίες αυτές, για την κατάσταση του λαού στις επαναστατημένες αποικίες και για την πολιτική της επαναστατικής κυβέρνησης που ασκούσε τον έλεγχο της εξουσίας μακριά από την επιτροπή της μητρόπολης.

48. Συνοπτικό υπόμνημα προς τον πρεσβευτή της Αυστρίας στην Πετρούπολη Βαρσοβία 29 Σεπτεμβρίου / 11 Οκτωβρίου 1816

Αναφέρεται στο θέμα των ναυτικών που κατάγονταν από επαρχίες που πρόσφατα είχαν ενσωματωθεί στην Αυστρία και διεξήγαγαν εμπόριο με ρωσικά διαβατήρια. Ο Καπ. ενημερώνει τον Λέμπτζέλτερν για τα μέτρα που είχε λάβει σχετικά η Ρωσία.

49. Προσωπική επιστολή προς τον Καγκελάριο της Πρωσίας Χάρντενμπεργχ Βαρσοβία 1/13 Οκτωβρίου 1816

Ο Καπ. ενημερώνει τον Πρώσσο καγκελάριο για τις επαφές του με τους πληρεξουσίους της Πρωσίας για θέματα εμπορικά, ναυτιλιακά και εκκαθάρισης εκκρεμών λογαριασμών, που αφορούσαν τις οικονομικές σχέσεις των δύο συμμάχων χωρών.

50. Προσωπική επιστολή προς τον πρεσβευτή της Ρωσίας στη Βιέννη

Υπογραμμίζεται στην επιστολή η ευθύτητα του Αυτοκράτορα της Ρωσίας στο χειρισμό των κρίσιμων ευρωπαϊκών ζητημάτων, ευθύτητα που κυριαρχείτο από τις αρχές του σεβασμού των συνθηκών και των αναφαίρετων ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η ευθύτητα αυτή δε φαινόταν να είχε εκτιμηθεί από την Αυστρία.

51. Οδηγίες προς τους αντιπροσώπους της Ρωσίας για τις εμπορικές σχέσεις με την Πολωνία Βαρσοβία 6/18Οκτωβρίου 1816

Οι οδηγίες αυτές αναφέρονταν σε εμπορικά ζητήματα, κυρίως ναυσιπλοΐας, που έπρεπε να αντιμετωπισθούν σύμφωνα με τις νέες συνθήκες, που είχαν υπογράφει το 1815 στη Βιέννη. Στο Πολωνικό είχαν διεισδύσει, παράλληλα προς τη Ρωσία, η Αυστρία και η Πρωσία.

52. Υπόμνημα προς τον Αυτοκράτορα της Ρωσίας 29 Οκτωβρίου / 10 Νοεμβρίου 1816

Με το υπόμνημα αυτό ο Καπ. ενημέρωνε τον Αλέξανδρο για τα εξής, γενικότερου ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος, ζητήματα: 1) Τον αφοπλισμό 2) την πορεία των διαπραγματεύσεων της Φραγκφούρτης 3) Την υπόθεση του πρίγκηπα Ευγένιου 4) Τις ισπανικές υποθέσεις 5) Τη μείωση των στρατευμάτων κατοχής στη Γαλλία και 6) Τις εξελίξεις του Επτανησιακού ζητήματος.

53. Προσωπική επιστολή προς τον πρεσβευτή της Ρωσίας στο Παρίσι Πετρούπολη 5/17 Νοεμβρίου 1816

Ο Καπ. με την επιστολή αυτή ασκεί ένα είδος κριτικής ως προς τον τρόπο χειρισμού των γαλλικών κυρίως ζητημάτων από το Ρώσο πρεσβευτή στο Παρίσι.

54. Προσωπική επιστολή προς τον πρεσβευτή της Ρωσίας στο Παρίσι Πετρούπολη 5/17 Νοεμβρίου 1816

Ο Καπ. καταγγέλει τις απροκάλυπτες προθέσεις του Αρμοστή Μαίτλανδ

ν’ αναδειχθεί «νομοθέτης» της Επτανήσου. Ενημερώνει τον Λίεβεν ότι, με εξουσιοδότηση του Αυτοκράτορα, είχε καλέσει το Βρετανό πρεσβευτή στην Πετρούπολη και του επέστησε την προσοχή στη σημασία που έδινε η Ρωσία στην πιστή εφαρμογή της συνθήκης της 5ης Νοεμβρίου 1815 και από την πλευρά της Βρετανίας.

55. Οδηγίες προς τον πρεσβευτή της Ρωσίας στην Κωνσταντινούπολη Πετρούπολη 2/14 Δεκεμβρίου 1816

Οι οδηγίες αναφέρονταν στους ξένους που είχαν πολιτογραφηθεί Ρώσοι υπήκοοι. Ο Καπ. εξουσιοδοτούσε τον Στρόγγανωφ να χειρίζεται ομοιόμορφα, βάσει ορισμένων αρχών τις οποίες καθόριζε, το θέμα της παραχώρησης της ρωσικής υπηκοότητας διά μέσου όλων των προξενείων της Ρωσίας στην Ανατολή.

56. Συνοπτικό υπόμνημα προς τον Αυτοκράτορα της Ρωσίας Πετρούπολη 9/21 Δεκεμβρίου 1816

Στο κείμενο αυτό εξετάζονται κληρονομικά θέματα σχετιζόμενα με τη δυναστεία του Βοναπάρτη και την τέως αυτοκράτειρα της Γαλλίας Μαρία Λουίζα, καθώς και οι δεσμεύσεις του Ρώσου Αυτοκράτορα από τη συνθήκη του Φοντενεμπλώ.

57. Υπόδειγμα υπομνήματος του Υπουργείου Εξωτερικών Πετρούπολη 9/21 Δεκεμβρίου 1816

Το υπόμνημα αναφέρεται στα πρώτα αποτελέσματα των συνδιασκέψεων στο Λονδίνο που είχαν ως αποτέλεσμα την κατάργηση του δουλεμπορίου και την πάταξη της πειρατείας των Βερβερίων. Οι συνδιασκέψεις, με τη συμμετοχή της Αγγλίας, της Αυστρίας, της Γαλλίας και της Ρωσίας, είχαν αποφασιστεί στο Παρίσι το Νοέμβριο του 1815.

58. Επιστολή προς τον υπουργό των Εξωτερικών της Μεγ. Βρετανίας Μόσχα 18/30 Δεκεμβρίου 1816

Σχολιάζονται οι αποφάσεις που είχαν ληφθεί στις συνδιασκέψεις του Λονδίνου για την κατάργηση του δουλεμπορίου και την πατάξη της πειρατείας των Βερβερίων. Η Ρωσία ενδιαφερόταν να μη ληφθούν μέτρα εναντίον της Ισπανίας και της Πορτογαλίας προτού εξαντληθεί κάθε δυνατότητα των διαπραγματεύσεων.

59. Επιστολή προς τον πρωθυπουργό της Γαλλίας Ρισελιέ Μόσχα 18/30 Δεκεμβρίου 1816

Υπέρμαχος της μείωσης των στρατευμάτων κατοχής στο Παρίσι και των οικονομικών διευκολύνσεων προς τη νέα γαλλική κυβέρνηση, ο Καπ. ενεθάρρυνε τον Γάλλο πρωθυπουργό και υπουργό των Εξωτερικών να εκπληρώσει άφοβα το τιμημένο καθήκον που του είχε ανατεθεί: να υπηρετήσει την πατρίδα του και τον βασιληά.

60. Προσωπική επιστολή προς τον πρεσβευτή της Ρωσίας στο Παρίσι Πετρούπολη 18/30 Δεκεμβρίου 1816

Ο Καπ. μεταφέρει με την επιστολή του αυτή την ικανοποίηση του Αυτοκράτορα για τον τρόπο χειρισμού των γαλλικών υποθέσεων από το Ρώσο πρεσβευτή. Συγχρόνως προβαίνει σε ορισμένες διευκρινιστικές επανορθώσεις αναφορικά μ’ ένα κείμενο που περιείχε νύξεις για τις γενικότερες ιδεαλιστικές τοποθετήσεις του τσάρου.

1817

61. Οδηγίες προς τον πρεσβευτή της Ρωσίας στην Κωνσταντινούπολη 24 Δεκεμβρίου 1816/ 5 Ιανουαρίου 1817

Οι οδηγίες αυτές αναφέρονται στις ρωσοτουρκικές διαπραγματεύσεις του 1812 και στα όσα είχαν συμφωνηθεί για το καθεστώς των ασιατικών παραλίων και στις εκκρεμότητες που είχαν εν τω μεταξύ δημιουργηθεί. Στη συνέχεια ο Καπ. επισημαίνει τις εξελίξεις στις παραδουνάβιες ηγεμονίες, τη συνωμοσία των Αυστριακών εναντίον του ηγεμόνα της Βλαχίας Καρατζά και τις προθέσεις των Τούρκων να τον αντικαταστήσουν με τον πρίγκηπα Μουρούζη. Ο Στρόγγανωφ εξουσιοδοτείτο να έλθει στις απαραίτητες επαφές και να εισηγηθεί τις προσφορότερες λύσεις για τα ρωσικά συμφέροντα.

62. Υπόμνημα για την ίδρυση γενικού προξενείου στην Κωνσταντινούπολη 24 Δεκεμβρίου 1816 / 5 Ιανουαρίου 1817

Το λιμάνι της Κωνσταντινούπολης, μετά την ανάπτυξη του εμπορίου στη Μαύρη Θάλασσα, είχε προσλάβει ιδιαίτερη οικονομική σημασία για τη ρωσική αυτοκρατορία. Γι’ αυτό ο Καπ. προτείνει την ίδρυση γενικού προξενείου αρμόδιου για τα εμπορικά ζητήματα στην Κωνσταντινούπολη.

63. Προσωπική επιστολή προς τον πρεσβευτή της Ρωσίας στη Βιέννη 31 Ιανουαρίου / 12 Φεβρουάριου 1817

Ο Καποδίστριας διαβιβάζει στον Στάκελμπεργκ την απάντηση του Αυτοκράτορα στις προσωπικές επιστολές που του είχε απευθύνει παλαιότερα από τη Βιέννη ο πρεσβευτής του. Και διατυπώνει τις υποψίες του ότι οι άλλες Δυνάμεις διαπραγματεύονταν μυστικά εναντίον της Ρωσίας.

64. Οδηγίες προς τον επίτροπο της Ρωσίας στο κυβερνητικό συμβούλιο της Πολωνίας 11/23 Φεβρουάριου 1817

Ο Καπ. ενημερώνει τον επίτροπο Νοβοσίλτσεφ για τα μέτρα που πρότεινε το Υπουργείο Οικονομικών και εξωτερικού εμπορίου για την συμπλήρωση ορισμένων ρητρών της συνθήκης της 21 Μαΐου 1815.

65. Εκτενής επιστολή προς τον Μ. Δούκα Κωνσταντίνο Παύλοβιτς 21 Μαρτίου / 2 Απριλίου 1816

Αναφέρεται στις αμετακίνητες θέσεις του Αυτοκράτορα Αλέξανδρου απέναντι σε οποίο δήποτε σχέδιο σε βάρος της πολιτικής και κοινωνικής τάξης που είχε εγκαθιδρυθεί με τις συνθήκες της Βιέννης και των Παρισίων του 1815.

66. Προσωπική επιστολή προς τον πρεσβευτή της Ρωσίας στο Παρίσι Πετρούπολη 25 Απριλίου / 7 Μαΐου 1817

Η επιστολή σχετίζεται με την προγραμματιζόμενη στο Αιξ λα Σαπέλ συνδιάσκεψη το φθινόπωρο του 1818. Και όπως προκύπτει από το περιεχόμενο της ο Καπ. επιθυμούσε εκτεταμένη γαλλική εκπροσώπηση.

67. Επιστολή προς τον πρεσβευτή της Ρωσίας στο Παρίσι Πετρούπολη 25Απριλίου / 7 Μαΐου 1817

Ο Καπ. ενημερώνει, με την εντελώς προσωπική επιστολή του, το φίλο του Πότσο ντι Μπόργκο για ένα ταξείδι ανάπαυσης και υγείας που προγραμματίζει.

68. Προσωπική επιστολή προς τον πρεσβευτή της Ρωσίας στο Παρίσι Μόσχα 17Οκτωβρίου 1817

Έπειτα από ένα ταξείδι του αναψυχής, που είχε πραγματοποιήσει στη Βοημία, ο Καπ. ενημερώνει τον Πότσο ντι Μπόργκο για την σκληρή υπηρεσιακή δουλειά που τον περίμενε στην Πετρούπολη. Αναφέρεται επίσης στις προόδους των «ρευστοποιήσεων» που σχετίζονται με την όλη εξέλιξη του γαλλικού ζητήματος.

69. Προσωπική επιστολή προς τον πρεσβευτή της Ρωσίας στο Παρίσι Μόσχα 1 Νοεμβρίου 1817

Ο Καπ. αποκάλυπτε στο φίλο του πρεσβευτή την πολιτική της Ρωσίας απέναντι στη Γαλλία μετά την «απελευθέρωση» της από την ευρωπαϊκή κηδεμονία που της είχε επιβληθεί το 1815. «Πρέπει η χώρα αυτή να ξαναπάρει τη θέση της στην ευρωπαϊκή οικογένεια χωρίς καμιά προτεραιότητα ή ιδιαίτερη ευγνωμοσύνη προς τη Ρωσία».

70. Εμπιστευτική επιστολή προς τον πρεσβευτή της Ισπανίας στην Πετρούπολη Μόσχα 10 / 22 Νοεμβρίου 1817

Η επιστολή αναφέρεται στη διάσταση μεταξύ των Αυλών της Ισπανίας και της Βραζιλίας με αφορμή την κατάληψη των επαρχιών του Ρίο δε λα Πλάτα.

71. Επιστολή προς τον πρεσβευτή της Ρωσίας στο Παρίσι Μόσχα 28 Νοεμβρίου 1817

Ο Καπ. γνώριζε στον Πότσο ντι Μπόργκο την αμετακίνητη θέση της Ρωσίας σε ό,τι αφορούσε τα συμφέροντα της γαλλικής μοναρχίας στο θέμα των οικονομικών εκκαθαρίσεων. Η Ρωσία εξακολουθούσε να συμπαρίσταται θερμά στη Γαλλία.

72. Υπόμνημα προς τον πρεσβευτή της Ρωσίας στη Μαδρίτη Μόσχα 28 Νοεμβρίου / 10 Δεκεμβρίου 1817

Ο Ρώσος πρεσβευτής εξουσιοδοτείτο να προωθήσει την ενεργό συμμετοχή της Ισπανίας στο ευρωπαϊκό σύστημα, τη συνεννόηση μεταξύ Ισπανίας και Βραζιλίας και την αποκατάσταση της ειρήνης στις ισπανικές αποικίες της Αμερικής.

73. Επιστολή προς τον οσποδάρο της Βλαχίας Καρατζά Μόσχα 5/17 Δεκεμβρίου 1817

Εκφράζοντας έμμεσα τις αμφιβολίες του για την πιστή εκπλήρωση των καθηκόντων του πρίγκηπα Καρατζά, ο Καπ. απαντούσε διπλωματικά στα παράπονα του οσποδάρου για τη στάση των διπλωματικών εκπροσώπων της Ρωσίας απέναντι του. Και υπογράμμιζε ότι ο Πίνι και ο Στρόγγανωφ απέβλεπαν μόνον στην εξύψωση της ευημερίας των λαών της Μολδαβίας και της Βλαχίας, προσθέτοντας ότι ο Αυτοκράτορας δεν είχε κατασταλάξει ακόμα αν θα τον στήριζε ή όχι στο αξίωμά του.

1818

74. Οδηγίες προς τον πρεσβευτή της Ρωσίας στη Στοκχόλμη Μόσχα 24 Δεκεμβρίου 1817 / 5 Ιανουαρίου 1818

Αφορούσαν ουσιαστικά εκκρεμή θέματα, μετά την ένωση της Νορβηγίας με τη Σουηδία, όπως το ζήτημα της ρευστοποίησης του νορβηγικού χρέους. Ο Καπ. αναφερόταν επίσης στην πορεία των σχέσεων του Ηνωμένου Βασιλείου με τη Ρωσία και υποδείκνυε ορισμένες αναγκαίες διευθετήσεις μεταξύ Σουηδίας και Νορβηγίας.

75. Επιστολή προς τον Γενικό Πρόξενο της Ρωσίας στη Μπαρλέττα Μόσχα 14 / 26Ιανουάριου 1818

Η επιστολή αφορούσε το θέμα της αποκατάστασης των Ελλήνων οπλαρχηγών της Ρούμελης και της Ηπείρου που είχαν υπηρετήσει παλαιότερα τη Ρωσία στα Επτάνησα και είχαν επαφές με τον Καπ. στην Αγία Μαύρα το 1807. Στόχος ενεργειών και της επιστολής του Καπ. ήταν να βρουν εργασία οι παραπάνω οπλαρχηγοί στις στρατιωτικές μονάδες του βασιληά της Νεαπόλεως.

76. Εμπιστευτική επιστολή προς τον πρεσβευτή του βασιλείου των δύο Σικελιών στην Πετρούπολη Μόσχα 3/15 Φεβρουάριου 1818

Και η επιστολή αυτή αφορούσε την αποκατάσταση των Ελλήνων οπλαρχηγών. Ο Καπ. αναφερόταν στην προσφορά των αγωνιστών αυτών στα Επτάνησα και τη Ρωσία, στην απελπιστική τους θέση λόγω άρνησης της Αγγλίας να χρησιμοποιήσει τις υπηρεσίες τους και συνηγορούσε για τη χρησιμοποίηση τους από την Αυλή της Νεαπόλεως.

77. Οδηγίες προς τον διπλωματικό σύμβουλο της Αυτοκρατορίας Ντ. Ν. Βλούντωφ Μόσχα 18 Φεβρουάριου / 2 Μαρτίου 1818

Οδηγίες προς τον Βλούντωφ για την άσκηση των καθηκόντων του μετά το διορισμό του ως συμβούλου της ρωσικής διπλωματικής αποστολής στην Φραγκφούρτη. Αποστολή του η παρακολούθηση των δημοσιευμάτων των εφημερίδων και γενικά του τύπου της Κεντρικής Ευρώπης, καθώς και της Βορείου και Νοτίου Αμερικής.

78. Προσωπική επιστολή προς τον πρεσβευτή της Ρωσίας στο Παρίσι Μόσχα 22 Φεβρουάριου 1818

Η επιστολή αναφέρεται στην πορεία των οικονομικών σχέσεων της Ρωσίας με την Κωνσταντινούπολη, την Πρωσία και την Πολωνία.

79. Επιστολή προς τον πρεσβευτή της Ρωσίας στο Λονδίνο 23 Φεβρουάριου / 7 Μαρτίου 1818

Η επιστολή αναφέρεται στο επιτυχημένο έργο της ρωσικής πρεσβείας στην Περσία, ενώ παράλληλα καταδικάζονται οι προθέσεις και αξιώσεις του βρετανικού υπουργείου Εξωτερικών για παρεμβάσεις στις ρωσοπερσικές σχέσεις. Ο Λίεβεν επιφορτιζόταν να κάμει σχετικά διαβήματα προς τον υπουργό των Εξωτερικών της Αγγλίας.

80. Επιστολή προς τον πρεσβευτή της Ρωσίας στο Λονδίνο 23 Φεβρουάριου / 7 Μαρτίου 1818

Εξ αφορμής άρθρου της εφημερίδος «THE COURIER» που ήταν θετικό και καλοπροαίρετο απέναντι στην πορεία της «μεγάλης ευρωπαϊκής συμμαχίας», ο Καπ. εξέφραζε την απορία του για τη δυσαρέσκεια της βρετανικής λογοκρισίας και διατύπωνε παράπονα για την εχθρική στάση μερίδας του βρετανικού τύπου απέναντι στο ρωσικό υπουργικό συμβούλιο.

81. Εγκύκλιος προς τους διπλωματικούς εκπροσώπους της Ρωσίας στο εξωτερικό Βαρσοβία 17/29 Μαρτίου 1818

Η εγκύκλιος αναφέρεται στις φιλελεύθερες και ηθικές αρχές της πολιτικής του Αυτοκράτορα στο πολωνικό ζήτημα. Ο Καπ. είχε διαφωνήσει με τον Αλέξανδρο ως προς το περιεχόμενο του λόγου που είχε εκφωνήσει ο τελευταίος στην πρώτη πολωνική Δίαιτα. Με την επιστολή - εγκύκλιο ο Καπ. νομιμοποιούσε την πολιτική που είχε εξαγγείλει ο Αυτοκράτορας στη Βαρσοβία.

82. Εμπιστευτική επιστολή προς τον πρεσβευτή της Ισπανίας στην Πετρούπολη Βαρσοβία 18/30 Μαρτίου 1818

Ο Καπ. αναφέρεται στις εξεγέρσεις των ισπανικών αποικιών της Αμερικής, υπογραμμίζοντας ότι οι εξεγέρσεις στις αποικίες ήταν εξ ίσου ενοχλητικές τόσο για τα συμφέροντα του Αυτοκράτορα της Ρωσίας όσο και του βασιληά της Ισπανίας. Και καλεί την αυλή της Ισπανίας να διευθετήσει φιλικά με τη Βραζιλία το ζήτημα της κατοχής των επαρχιών του Ρίο δε λα Πλάτα.

83. Εμπιστευτική επιστολή προς τον πρεσβευτή της Πορτογαλίας στην Πετρούπολη Βαρσοβία 18/30 Μαρτίου 1818

Κι αυτή η επιστολή έχει ως αντικείμενο τις εξεγέρσεις στις ισπανικές αποικίες της Αμερικής και τις διενέξεις μεταξύ Πορτογαλίας και Ισπανίας για τον τρόπο ειρηνοποίησης των επαναστατημένων επαρχιών.

84. Επιστολή προς τον Επιτετραμμένο της Ρωσίας στη Βιέννη Γκ. Γκολόβκιν Βαρσοβία 25 Μαρτίου / 6 Απριλίου 1818

Η επιστολή αναφέρεται στην αθέτηση ανειλημμένων υποχρεώσεων από την Αυστριακή κυβέρνηση στο ζήτημα του δικαιώματος των υπηκόων του βασιλείου της Πολωνίας να διακινήσουν ελεύθερα τις περιουσίες τους και στις δύο προσαρτημένες περιοχές.

85. Επιστολή προς τον πρεσβευτή της Ρωσίας στο Λονδίνο Βαρσοβία 27 Μαρτίου / 8 Απριλίου 1818

Αφορά τη συνάντηση των εκπροσώπων των τεσσάρων μελών του Ευρωπαϊκού Διευθυντηρίου στη συνδιάσκεψη των Παρισίων, που θα προπαρασκεύαζε τη συνάντηση των μοναρχών στο Αιξ λα Σαπέλ.

86. Επιστολή προς τον πρεσβευτή της Ρωσίας στο Παρίσι Βαρσοβία 27 Μαρτίου 1818

Αναφέρεται στις προπαρασκευαστικές εργασίες της συνδιάσκεψης των Παρισίων εν όψη του συνεδρίου στο Αιξ λα Σαπέλ.

87. Επιστολή προς τον πρεσβευτή της Ρωσίας στο Παρίσι Βαρσοβία 27 Μαρτίου 1818

Ο Καπ. διαβιβάζει οδηγίες σχετικά με την πορεία των προκαταρκτικών εργασιών μεταξύ των Δυνάμεων εν όψη του Συνεδρίου στο Αιξ λα Σαπέλ. Παράλληλα προβαίνει σε ορισμένες διευκρινίσεις για τη συνέντευξη που θα προηγούνταν, ενώ εξεδήλωνε την ανησυχία του για τη στάση της αυστριακής κυβέρνησης.

88. Επιστολή προς τον πρεσβευτή της Ρωσίας στο Παρίσι Βαρσοβία 27 Μαρτίου 1818

Η επιστολή έχει ως αντικείμενο την όλη πορεία των γαλλικών υποθέσεων και την ανεξαρτοποίηση της Γαλλίας από την εποπτεία του Διευθυντηρίου των Δυνάμεων. Η τριετία, που προβλεπόταν για την κατοχή της από τα συμμαχικά στρατεύματα είχε περάσει. Ο Καπ. διαγράφει την πολιτική πού

έπρεπε να εφαρμοστεί για το καλό της Γαλλίας: 1) Τα στρατεύματα κατοχής όφειλαν να εγκαταλείψουν την γαλλική πρωτεύουσα 2) Το δικαίωμα αυτοκυβέρνησης της Γαλλίας έπρεπε να γίνει σεβαστό από όλους και η χώρα αυτή να ξαναποκτήσει τη θέση της μέσα στην ευρωπαϊκή συμμαχία 3)Η Γαλλία και η Ευρώπη θα έπρεπε να προστατευθούν αποφασιστικά από τον κίνδυνο των επαναστάσεων και της βίας.

89. Προσωπική επιστολή προς τον πρεσβευτή της Ρωσίας στο Παρίσι Βαρσοβία 27 Μαρτίου 1818

Ο Καπ. πληροφορούσε τον Πότσο ντι Μπόργκο για την κατά πλειοψηφία απόφαση των συμμάχων αυλών ν’ ασχοληθούν στο Αιξ λα Σαπέλ πρωταρχικά με το ζήτημα της εκκένωσης της Γαλλίας από τα στρατεύματα κατοχής. Συγχρόνως προέβαινε σε εκτιμήσεις γύρω από το επίμαχο αυτό ζήτημα.

90. Εγκύκλιος προς τους διπλωματικούς αντιπροσώπους της Ρωσίας στο εξωτερικό Βαρσοβία 18/30 Απριλίου 1818

Η εγκύκλιος αναφέρεται στον εναρκτήριο λόγο και την εν γένει παρουσία του Ρώσου Αυτοκράτορα κατά την πρώτη πολωνική συνταγματική δίαιτα. Η παρουσία αυτή είχε συντελέσει στο να «παραχθούν» καινούργιοι νόμοι, να «βασιλέψει» η τάξη και η ανεξαρτησία και να εκφραστεί η δημόσια γνώμη με απόλυτη ειλικρίνεια.

91. Επιστολή προς τον πρεσβευτή της Ρωσίας στη Μαδρίτη Βαρσοβία 19 Απριλίου / 1 Μαΐου 1818

Ο Καπ. ενημερώνει τον Τσατίτσεφ για την απόφαση του Διευθυντηρίου των Δυνάμεων να μη συζητηθούν στο συνέδριο του Αιξ λα Σαπέλ θέματα, που ενδιαφέρουν άμεσα την Ισπανία. Στη συνέχεια ο Καπ. καταδικάζει τη διπρόσωπη τακτική της Ισπανίας, που, παρά την έκκληση της για μεσολάβηση στο ζήτημα της ειρήνευσης των αποικιών, είχε έλθει σε άμεσες διαπραγματεύσεις με τη βρετανική κυβέρνηση, η οποία, με την υποστήριξη της αυστριακής, κατόρθωσε τελικά να ματαιώσει την υπόθεση.

92. Επιστολή προς τον υπουργό των Εξωτερικών της Αυστρίας Βαρσοβία 19 Απριλίου / 7 Μαΐου 1818

Ο Καπ. εκφράζει τυπικά την ικανοποίηση του για το προπαρασκευαστικό έργο της συνδιάσκεψης των Παρισίων. Οι αρχές που διείπαν την πολιτική των τεσσάρων ανακτοβουλίων δεν θα έπρεπε να παρεκλίνουν από τις βάσεις του συστήματος που προέβλεπε η τετραπλή συμμαχία.

93. Επιστολή προς τους Επιτετραμμένους της Ρωσίας στη Βιέννη και στο Βερολίνο Βαρσοβία 19Απριλίου / 1 Μαΐου 1818

Η επιστολή έχει ως αντικείμενο το πολωνικό ζήτημα και την εξέλιξη του μετά τις συνθήκες της Βιέννης. Επίσης το πρόσθετο σύμφωνο για την ανακήρυξη της Κρακοβίας ως «ανεξάρτητης περιοχής». Ο Καπ. διαβίβαζε στους εκπροσώπους της Ρωσίας συνοπτικό πίνακα «της εξέλιξης του «συνταγματικού καθεστώτος της Δημοκρατίας της Κρακοβίας», μη παραλείποντας ν’ αναφερθεί και σε ορισμένες διαφωνίες μεταξύ των μελών της αρμόδιας επιτροπής.

94. Οδηγίες προς τον επιτετραμμένο και γενικό πρόξενο στην Κρακοβία Βαρσοβία 19 Απριλίου / 1 Μαΐου 1818

Οι οδηγίες αφορούν τα καθήκοντα που είχαν ανατεθεί στον Ζαζέτσκυ μετά το διορισμό του ως επιτετραμμένου τοποτηρητή της Ρωσίας στη Σύγκλητο της «Ελεύθερης» πολιτείας της Κρακοβίας.

95. Επιστολή προς τον πρεσβευτή της Ρωσίας στην Κωνσταντινούπολη Οδησσός 6/18 Μαΐου 1818

Ο Καπ. γνωστοποιεί στο Στρόγγανωφ ότι η αποστολή του, καθώς και του αρχηγού των ρωσικών στρατευμάτων στον Καύκασο στρατηγού Γιερμολώφ, αποσκοπούσαν, όπως και στο παρελθόν, στη διατήρηση της ειρήνης με την Πύλη και την Περσία. Παρά τη διαιώνιση των διαφορών ανάμεσα στην Τουρκία και τη Ρωσία, η τελευταία ετρεφε πάντα την ελπίδα σε μια φιλική διευθέτηση και στη σύσφιγξη των σχέσεων με την Πύλη.

96. Επιστολή προς τον πρεσβευτή της Ρωσίας στην Κωνσταντινούπολη 2/14 Ιουνίου 1818

Ο Καπ. επισημαίνει τη δυσπιστία της Πύλης απέναντι στη Ρωσία εν όψη του συνεδρίου στο Αιξ λα Σαπέλ. Ο Στρόγγανωφ καλείται να διασκεδάσει τη δυσπιστία αυτή χωρίς να προχωρήσει όμως σε περαιτέρω εξηγήσεις προς την Τουρκία ως προς το αντικείμενο των διαπραγματεύσεων των μελών του Διευθυντηρίου των Δυνάμεων.

97. Υπόμνημα προς τον Τσάρο Αλέξανδρο 24 Ιουνίου / 6 Ιουλίου 1818

Το υπόμνημα είχε ως αντικείμενο τη συνάντηση των μοναρχών στο Αιξ λα Σαπέλ το φθινόπωρο του 1818.. Στην αρχή ο Καπ. έθιγε τις αρχές πάνω στις οποίες εδραζόταν το ευρωπαϊκό σύστημα και απέβλεπε στην καλόπιστη και ειλικρινή τήρηση των συνθηκών που είχαν υπογράφει το 1815. Επομένως

πρωταρχικά οι διαπραγματεύσεις στο Αιξ λα Σαπέλ έπρεπε να συντελέσουν στη σταθεροποίηση της φιλικής και αδελφικής ένωσης των κρατών ώστε να εξασφαλιστει σ’ ολόκληρο τον κόσμο η ειρήνη και η ευημερία. Στη συνέχεια εκθέτει τη στάση της καθεμιάς των Δυνάμεων στην τήρηση των συνθηκών και στην ενιαία αντιμετώπιση των προβλημάτων που είχαν προκύψει. Καταληκτικά ο Καπ. αμφισβητούσε επίσημα την παγκόσμια κυριαρχία των τεσσάρων μεγάλων Δυνάμεων, που απέρρεε από τις συνθήκες του 1815. Μόνο μία γενικότερη συμμαχία με τη συμμετοχή όλων των κρατών θα μπορούσε να συντελέσει στη σταθεροποίηση της ειρήνης, σύμφωνα προς το πνεύμα της Ιερής Συμμαχίας. Η τετραπλή συμμαχία αντίθετα ήταν καταδικασμένη από τη φύση της να σπείρει τη διχόνοια ανάμεσα στους λαούς.

98. Ερμηνευτική εγκύκλιος προς τους διπλωματικούς εκπροσώπους της Ρωσίας στο Λονδίνο, το Παρίσι, τη Βιέννη, το Βερολίνο και τη Μαδρίτη 10/12 Ιουλίου 1818

Ο Καπ. ενημέρωνε τους εκπροσώπους της Ρωσίας για τις συζητήσεις που είχε στην Πετρούπολη με το Βρετανό πρεσβευτή Κάθκαρ πάνω σε ζητήματα γενικής πολιτικής, όπως ήταν η ειρήνευση των ισπανικών αποικιών και οι εξελίξεις στη Γαλλία.

99. Απόρρητη επιστολή προς τον πρεσβευτή της Ρωσίας στο Λονδίνο 10/22 Ιουλίου 1818

Η επιστολή αναφέρεται στις μομφές του Κάστελρυ εναντίον του πρεσβευτή της Ρωσίας Πότσο ντι Μπόργκο στο Παρίσι λόγω των φανατικά γαλλόφιλων τοποθετήσεων του τελευταίου. Ο Καπ. διευκρινίζει ότι ο πρεσβευτής ήταν πιστός εκτελεστής των οδηγιών του υπουργικού συμβουλίου, τις οποίες τηρούσε με συνέπεια. Η Ρωσία δήλωνε ο Καπ. θ’ αντιταχθεί σε οποιαδήποτε παρέμβαση μεγάλης Δύναμης που θα αντέβαινε στις συνθήκες.

100. Προσωπική επιστολή προς τον πρεσβευτή της Ρωσίας στο Παρίσι Πετρούπολη 12 Ιουλίου 1818

Ο Καπ. γνωστοποιεί στον Πότσο ντι Μπόργκο τις θέσεις του για την αναγκαιότητα της κατάλυσης της τετραπλής συμμαχίας και της σύναψης μιας νέας γενικής συμμαχίας. Τα προληπτικά μέτρα για την περιφρούρηση της διεθνούς ειρήνης έπρεπε να δεσμεύσουν όλες τις συμβαλλόμενες Δυνάμεις, ενώ η Γαλλία θα αναγνωρίζονταν ως συμβαλλόμενη Δύναμη.

101. Υπόμνημα προς τον Τσάρο Αλέξανδρο Άαχεν 17/29 Σεπτεμβρίου 1818

Ο Καπ. αναφέρεται στην «πολιορκία» του από ικανά αυστριακά κυβερνητικά